Week 2: Become a surf chick!

Hallo allemaal,

Waarschijnlijk hebben jullie allemaal vol spanning gewacht op mijn volgende verhaal. Helaas schrijf ik maximaal 1x per week een verhaal. Week twee is voorbij, dus vandaar dat ik weer schrijf.
Voor mijn vorige verhaal had ik aantekingen gemaakt elke dag zodat ik niet zou vergeten wat ik had gedaan. Deze week was totaal anders, dus ik heb het niet kunnen opschrijven. Misschien dat daardoor dit verhaal wat rommeliger in elkaar zit.

Deze week stond in het teken van surfen!!! Wat was deze week heerlijk! Toen ik eenmaal kon surfen, gaf me dat een heerlijk gevoel. Voor het eerst in Australie voelde ik me echt ontspannen en dacht ik aan niks anders dan de golfen. In een woord: relax!

Ik zal maar bij het begin beginnen.

Deze week ben ik naar ‘Seven miles beach’ geweest om vijf dagen te leren surfen. We vertrokken op maandag 7 november en moesten ongeveer twee uur rijden met de bus. Ik moet zeggen dat ik best een beetje zenuwachtig was om op surfcamp te gaan. De mensen die ik net beter had leren kennen gingen andere dingen doen, dus daarvan moet je afscheid nemen. Het is toch weer een stap naar iets nieuws. Dat ik leuk, maar toch ook spannend.

Toen we op de camping aankwamen, hadden we echt ons eigen surfcamp daar. Een aantal huisjes met stapelbedden, een overdekte ruimte waar je kon zitten en waar we aten en er was een toiletgebouwtje. Ik moet je zeggen dat het niet het meest schone gebouw was (zeker niet na een surfles, al dat zand).
We waren daar met honderd personen.

De eerste dag hadden we gelijk een surfles. Je moet een wetsuit aan en krijgt een enorm groot surfboard. Op het strand kregen we de uitleg over hoe we op moesten staan (ja, daar zit een hele techniek aan vast). Je begint met peddelen en als de golf je raakt, peddel je nog drie keer. Daarna doe je de ‘nippels’, ‘christmas position’, ‘chicken leg’, ‘safety position’ and ‘stand up’. Ik ben een goofy surfer, dus dit betekent dat mijn linker been achter staat.
De eerste les was het me helaas niet gelukt om op te staan en dat was best frustrerend. Voor degene die me kennen die begrijpen het, want ik wil het graag goed doen.

Die dag hadden we in de avond BBQ (net als alle andere dagen... of het werd gecombineerd met pasta). Ik was aardig gesloopt, want het kost best wat energie. Toch nog die avond op het stand gezeten. Helaas geen mooi zicht op de sterren, want het was bewolkt.
Toen ik terug ging naar mijn huisje verwachtte ik dat de andere al zouden slapen, want zij waren niet meegegaan naar het stand. Ik sliep samen met vijf meiden uit Engeland en een meisje uit Belgie op een kamer. Ze sliepen echter niet, maar waren een poging aan het doen tot het killen van alle insecten in de kamer. Ik was erg blij dat ik een muskietennet had, maar toch is het niet heel lekker slapen als je weet dat er een huntsman spider in de kamer is. Geen zorgen, een huntsman is niet giftig... Ze zeggen hier: hoe groter de spin, hoe beter hij is (zoek maar op het internet, dan heb je een idee hoe hij eruit ziet).

De volgende ochtend mocht ik uitslapen, want we hoefde pas om 9 uur te ontbijten en om 10 uur te surfen. Op het kamp zaten we met honderd mensen en de groep was verdeeld in twee groepen. Dus de ene keer moest de ene groep vroeg ontbijten (7 uur) en de andere ochtend de andere groep. Op het strand werd de groep weer verdeeld in drie groepen. Elke groep had zijn eigen naam en wij waren de ‘Vegemine crushers’ (vegemine is iets wat ze hier op hun brood doen... geen aanrader).

Na het ontbijt hadden we onze tweede surfles. Het was me welliswaar gelukt om op te staan. Wat een kik geeft dat!!! Natuurlijk gaat het met vallen en opstaan, dus het blijft lastig. Na onze lunch hadden we weer een surfles. Ik had verwacht dat het allemaal makkelijker zou gaan, maar merkte toch dat mijn lichaam aardig moe werd. Dus ik bleef vallen en maakte op een gegeven moment een ‘nosedive’. De voorkant van je board gaat in het water en je valt voorover in het water en maakt nog een leuke koprol om de show compleet te maken... Vreselijk. Moet zeggen dat dat me wel een beetje bang maakte om weer een golf te pakken, maar gelukkig was de surfles voorbij.

De volgende dag hadden we hetzelfde riedeltje: opstaan, ontbijten, surfen, lunch, surfen, diner, slapen.
Tijdens de surfles vandaag leerde we hoe we de snelheid konden bepalen (sneller en langzamer) en hoe me moesten ‘ sturen’. Bij mezelf dacht ik alleen maar ‘ik ben al blij als ik kan staan op mijn surfboard’. Dus daar heb ik vooral op geoefend deze dag.

Zoals je leest had ik twee surflessen op een dag. Dit betekent dat je ook twee keer je wetsuit en natte bikini aan moet doen. Ze bleven ook lekker nat, omdat het de meeste dagen aan het regenen was. Stel je voor dat je ’s ochtend opstaat en je doet nat ondergoed en natte kleren aan (skinnyjeans en een strak shirt). Voel je het? Nou, zo volede ik me elke keer aan het begin van een surfles.

Gelukkig ging het steeds beter met het surfen en wat is surfen verslavend!!! Wat een heerlijk gevoel om gewoon op het water te zijn en wachten op een golf. Natuurlijk is het soms wat minder ontspannend als er drie golven achter elkaar komen en je al het water in je gezicht krijgt, maar dat vergeet je al snel als je een golf pakt.

De volgende dag leerde we ook wat trucs en er zijn een aantal die ik heb gedaan :D
- 180: dan sta je op je surfplank, spring je en draai je 180 graden (ook nog een beetje wiskunde!)
- de golver: wijs in de verte, doe alsof je een golfbal slaat en kijk in de verte je bal na
- ‘dead cockroach’” ge ligt op je rug op je surfplank, doe je armen en benen in de lucht en maakt er een leuk geluidje bij. Je kunt je voorstellen dat dat hilarisch is.

Ook de volgende dag heb ik nog van alles geprobeerd. Ging alleen wat lastiger, omdat ik mijn enkel had bezeerd toen ik gisteren van mijn surfplank viel. Maar ik heb niet opgegeven en heb gewoon genoten van de golven. Ik vond het jammer dat het voorbij was, maar ik weet zeker dat ik nog een keer terug ga komen want ik heb echt enorm genoten.

Ik heb nu mijn dagen beschreven tot aan vrijdag middag. Dus dat betekent dat we er nog niet helemaal zijn, maar ik zou de komende dagen wat korter beschrijven.
Vrijdag gingen we weer met de bus terug naar Sydney. Gelukkig had ik contact gezocht met iemand die ik had ontmoet in het vliegtuig. Ik mochtdit weekend bij hem en zijn familie in huis slapen. Wat was dat geweldig! De eerste dag namen ze me mee uit eten en heb ik van alles gegeten wat ik normaal gesproken nooit eet (vraag me niet wat, want dat weet ik niet. Zij hadden namelijk voor me besteld). De volgende dag ben ik heerlijk naar het stand geweest en heeft Mike (de man die ik van het vliegtuig kende) me van alles laten zien van Sydney. Heb genoten dan de dagen bij hun. Het was gewoon heerlijk ontspannen en heerlijk alleen in een slaapkamer (in tegenstelling met wat ik de afgelopen weken heb ervaren in hostels).

Gisteren heb ik drie uur in de bus gezeten om naar Canberra te rijden. In Canberra woont een achterneef van mij en daar mag ik de komende dagen blijven. Van mensen uit Sydney hoorde ik dat Canberra saai is. Het is inderdaad totaal anders dan Sydney, maar het is hier werkelijk prachtig.
Henry heeft me vandaag (14 november) een kleine rondleiding gegeven door Canberra en we zijn op telecommast geweest (870 meter hoog) zodat we een goed zicht hadden over heel Canberra.
Canberra is de stad van de goverment en het is een geplande stad. Alles is dus gebouwd met een reden en is dus niet vanuit zichzelf ontstaan. Ze hebben bijvoorbeeld ook een bibliotheek aan bomen om ervoor te zorgen dat de bomen niet uitsterven (allemaal dezelfde bomen bij elkaar).
Misschien vind je dit niet interessant om te lezen, maar ik vond het wel interessant om te weten.

Misschien kom ik de volgende keer weer terug met een verhaal met meer weetjes ;)

Ik ga mijn verhaal hier stoppen en ik hoop dat het daar in Nederland ook allemaal goed gaat. Succes met het koude weer en ik hou jullie op de hoogte!

Shaka, (handgebaar dat surfers maken)
Lonneke